پرش به محتوا

در مقاله ی قبلی، ما پیشگویی های دانیال نبی را در مورد “هلاک شدن” عیسی مسیح خواندیم. ما به پایان بررسی کتاب عهد عتیق نزدیک می شویم؛ اما می بایست از وجود حقیقت دیگری آگاه شویم. در پیشگویی های اشعیای نبی در مورد مسیح، می بینیم که او از کلمه ی “جوانه و شاخه” استفاده کرده است.

 اشعیای نبی همچنین از آمدن کسی حرف می زند که او را خادم می نامد. او نبوت های زیادی راجع به این خادم نوشته است. این “خادم” چه کسی است؟ او چه کاری را انجام خواهد داد؟ به پیشگویی های اشعیای نبی دقت کنیم. در ادامه به بررسی این نوشته ها خواهم پرداخت.

سخنان و نبوت های اشعیای نبی درباره ی خادمی که قرار است در آینده بیاید: “کتاب اشعیای نبی 52:13 و 53:12”

“خداوند می‌گوید :«بندهٔ من موفّق و کامیاب خواهد شد، او به رتبه‌ای عالی و بلند دست خواهد یافت. مردم از دیدن او وحشت می‌کردند، قیافهٔ او چنان کریه بود که شباهتی به آدمیان نداشت. امّا اکنون ملّتهای زیادی در حسرت‌اند و پادشاهان از تعجّب و حیرت گیج شده‌اند. آنها اکنون چیزی را می‌بینند و می‌فهمند، که قبلاً هرگز نمی‌دانستند.» امّا اکنون ملّتهای زیادی در حسرت‌اند و پادشاهان از تعجّب و حیرت گیج شده‌اند. آنها اکنون چیزی را می‌بینند و می‌فهمند، که قبلاً هرگز نمی‌دانستند.»” 

کتاب اشعیای نبی 15-13: 52

می دانیم که طبق نوشته های اشعیای نبی این خادم انسان خواهد بود: زمانی که هارون به خاطر بنی اسرائیل قربانی ها تقدیم خدا می کرد، خون قربانی ها را به روی مردم می پاشید. وقتی اینکار را انجام می داد، گناهان مردم بخشیده می شد و آنها دیگر گناهکار نبودند. این خادم ” ملت های بسیاری  را متحیر خواهد کرد”. فعل “متحیر کردن” در زبان عبری، یعنی زبان اصلی این نوشته ها، به معنای “پاشیدن” است. در اصل، اشعیای نبی می خواهد اینرا بما بگوید: همانطور که هارون به روی بنی اسرائیل خون می پاشید، این خادم نیز به روی خیلی از ملت های دیگر خواهد پاشید.

بنابراین، خادم فقط به خاطر یهودیان نمی آید. این، عهدی را که خدا با ابراهیم بست را به یاد ما می آورد. خداوند به او چنین گفته بود: “که نسل او باعث برکت دیگر ملت ها خواهد شد” (نمونه ی اول و نمونه ی سوم). اشعیای نبی در جای دیگری اینگونه می نویسد: “ظاهر خادم خیلی تغییر کرده بود و از حالت انسانی خارج شده بود”. اگرچه دلیل این تغییر به روشنی بیان نشده است ولی یک روزی تمامی ملت ها دلیل آنرا “متوجه خواهند شد”.

“مردم در جواب می‌گویند: «چه کسی می‌توانست آنچه را که ما اکنون شنیدیم، باور کند؟ چه کسی می‌توانست در تمام این چیزها قدرت خداوند را ببیند؟ ارادهٔ خداوند بر آن بود که بندهٔ او مثل نهالی در زمین خشک رشد کند. او نه زیبایی و نه اُبهتی داشت که مردم به او توجّه کنند و نه جذابیّتی که توجّه دیگران را جلب کند. ما او را خوار شمردیم و طرد کردیم و او متحمّل رنج و درد شد. کسی نمی‌خواست حتّی به او نگاه کند، ما او را نادیده گرفتیم، مثل ‌اینکه اصلاً وجود نداشت.”    

کتاب اشعیای نبی 3-1: 53

به این خادم که باعث نجات خیلی از ملت ها خواهد شد، به دلایل معینی “با حقارت و پستی رفتار خواهد شد” و او را “رد خواهند کرد”؛ “او کسی خواهد بود که تمامی مرض ها و درد ها را می دانست”.

” و متحمّل مجازاتی شد که حقِّ ما بود و او دردهایی را تحمّل کرد که می‌بایست ما تحّمل می‌کردیم و ما پنداشتیم که درد و رنج و زحمتهای او مجازاتی از جانب خدا بود. امّا به‌خاطر گناهان ما، او مجروح شد و به‌خاطر شرارتهای ما، او مضروب گردید و به‌خاطر دردی که او متحمّل شد، شفا یافتیم و به‌خاطر ضربه‌هایی که او تحمّل کرد، سالم شدیم.”  

کتاب اشعیای نبی 5-4: 53

این خادم، تمامی درد ها و مشکلات “ما” را به دوش خواهد کشید. همچنین بدن این خادم “سوراخ” و “له” خواهد شد؛ او ” مجازات خواهد شد”. این مجازات باعث  می شود که ما “امنیت”، “صلح” و “شفا” داشته باشیم.

“همهٔ ما مثل گوسفندان گمشده بودیم و هریک از ما به راه خود می‌رفت. خداوند گناه ما را به حساب او آورد و او به جای ما متحمّل آن مجازات شد.”  

کتاب اشعیای نبی 53:6

در مقاله ی “نشانه ی تشنگی ما” دیدیم که اگر از “آب انبار و حوض های شکسته و خراب شده که آبی در آنها وجود ندارد” روی برگردانیم و به سوی خدا بازگردیم، می توانیم براحتی تشنگیمان را رفع کنیم. همه مان “راه را گم کرده بودیم” و هریک “راه خود را پیش گرفته بودیم”. این گناه است و گناه برابر است با شرارت و بی انصافی.

“با او با خشونت رفتار شد، امّا او با فروتنی آن را تحمّل کرد. مانند برّه‌ای که به کشتارگاه می‌برند و مانند گوسفندی که در حال پشم‌چینی ساکت است، او دهان خود را نگشود.” 

کتاب اشعیای نبی 53:7

هابیل، نوح، ابراهیم، موسی و هارون، همه ی این پیامبران بره ها را به عنوان قربانی تقدیم خدا می کردند. این خادم نیز مانند “بره ای بود که قرار بود قربانی شود”. او اعتراضی نکرد و حتی ” دهانش را نگشود”.

” او را ظالمانه گرفتند، محکوم کردند و به پای مرگ بردند و هیچ‌کس اعتنایی به سرنوشت او نداشت. او به‌خاطر گناهان قوم ما کشته شد.” 

کتاب اشعیای نبی 53:8

این خادم “کشته شد” و ” از میان زندگان طرد شد”. آیا وقتی دانیال نبی گفت: “مسیح کشته خواهد شد“، اینرا در نظر نداشت؟  دقیقاً همین کلمات استفاده شده! “کشته شد، از میان زندگان طرد شد”؛ آیا این به معنای مردن نیست؟

” او را در مقبرهٔ شریران و در کنار دولتمندان دفن کردند، هرچند که او هیچ‌ وقت مرتکب جرمی نشده بود و هیچ ناراستی در دهانش نبود.» 

کتاب اشعیای نبی 53:9

اگر فعل “دفن کردند” استفاده شده است، خادم یعنی مرده است. با اینکه “او مرتکب هیچ جرمی نشده بود و هیچ ناراستی در دهانش نبود”، مثل مجرم محاکمه و مجازات شد.

“خداوند می‌گوید: «این ارادهٔ من بود که او متحمّل چنین رنجی بشود. او برای آوردن بخشش و آمرزش قربانی شد به این دلیل زندگی او طولانی خواهد بود و او نوادهٔ خود را خواهد دید و به وسیلهٔ او ارادهٔ من که منتهی به مسرّت است، اجرا خواهد شد.”

کتاب اشعیای نبی 53:10

اینها همه تصادفی اتفاق نیفتاد، بلکه تمامی این حوادث زیر نظر خداوند بود. “مجازاتی که مسیح متحمل شد، خواست و اراده ی خدا بود”. چرا؟  همانطور که قربانی های هارون بدون نقص بودند، قربانی این خادم نیز می بایست سالم و بی نقص می بود. قربانی این خادم نیز بخاطر بخشایش گناهان بود. برای گناهان چه کسی؟ جواب این سوال این است: “به خاطر گناهان ملت هایی که این خادم قرار بود برای آنها حکم خونی باشد که هارون برای بخشایش گناهان بنی اسرائیل روی آنها می پاشید”.

” بعد از تحمّل یک زندگی پررنج، او ثمرهٔ مشقت خود را خواهد دید؛ او خواهد دانست که درد و رنج او بیهوده نبوده است. بندهٔ صادق من که از او خشنودم، دردهای مردم زیادی را تحمّل خواهد کرد و من به‌خاطر او، آنها را می‌بخشم. بنابراین من مقامی عالی و جایگاهی میان بزرگان و صاحبان قدرت، به او خواهم داد. او جان خود را با رضایت از دست داد و به سرنوشت شریران مبتلا شد.او جای گناهکاران را گرفت واز خدا خواست تا آنها آمرزیده شوند.” 

کتاب اشعیای نبی 53:11

می بینیم که پیشگویی های ناراحت کننده در این قسمت به پایان می رسند و در ادامه  نبوت های خوب و خوشحال کننده ای در مورد این خادم نوشته می شوند. “بعد از تحمل این مجازات ها” ( کشته شدن و دفن شدن)، او ” نور زندگی” اش را خواهد دید. او زنده خواهد شد!؟  و با زنده شدنش “بسیاری را نجات خواهد داد”.

“نجات خواهد داد” به این معنی است که “کسانی که نجات پیدا کردند، صالح و با تقوا” بشمار خواهند آمد. اینرا به خاطر بسپارید که طبق قانون موسی، برای به دست آوردن تقوا و صلاحیت می بایست پایبند تمامی احکام خداوند باشید و تمامی آنها را رعایت کنید. اما می بینیم که به ابراهیم نبی ( دومین نشانه) تقوا و صلاحیت داده و او صالح خوانده شد. او بخاطر ایمان و اعتباری که به خدا کرد، آنرا به دست آورد. خادم نیز به واسطه ی همان راه، بسیاری از انسان ها را صالح خواهد شمرد. آیا این آن چیزی نیست که ما واقعا به آن نیاز داریم؟

“بنابراین من مقامی عالی و جایگاهی میان بزرگان و صاحبان قدرت، به او خواهم داد. او جان خود را با رضایت از دست داد و به سرنوشت شریران مبتلا شد. او جای گناهکاران را گرفت واز خدا خواست تا آنها آمرزیده شوند.” 

کتاب اشعیای نبی 53:12

جایگاه این خادم در میان “بزرگان و صاحبان قدرت” خواهد بود؛ زیرا “او جان خود را فدا کرده است”. او “جای گناهکاران را گرفت و بجای آنان مجازات شد”. او با اینکار”کفاره ی گناهان آنها را پرداخت” و “واسطه ای شد که گناهانشان آمرزیده شود”. او بین “ملت های دیگر” و “خدا” واسطه شد. این خادم کیست؟ این چه طور می تواند اتفاق بیفتد؟ آیا او می تواند برای آمرزش گناهان ملت های دیگر در مقابل خدا التماس کند؟  به آخرین پیشگویی نگاهی خواهیم انداخت و بدین طریق به پایان بررسی کتاب عهد عتیق می رسیم و بعد به مطالعه یانجیل یا همان عهد جدید خواهیم پرداخت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *