قبلاً ما به این موضوع نگاه کردیم که منظور کتاب مقدس از اینکه خدا مردم را «به صورت خدا» آفرید، به چه معناست. این توضیح می دهد که چرا زندگی انسان با ارزش است. با این حال، کتاب مقدس از یک مشکل جدی که در از ابتدای خلقت وجود داسه است توضیح می‌دهد. ما می توانیم این مشکل را از این مزمور (سرود) در کتاب مقدس ببینیم
خداوند از آسمان بربنی‌آدم نظر انداخت تا ببیند که آیا فهیم و طالب خدایی هست
(مزمور 14:2-3)
همه روگردانیده، با هم فاسد شده‌اند. نیکوکاری نیست یکی هم نی
این متن اشاره میکند که «همه» ما «فاسد شده ایم». اگرچه خدا ما را «به صورت خدا» آفرید، چیزی این تصویر را در همه ما خراب کرده است. ما فساد را در استقلال برگزیده از خدا آشکار می کنیم (همه «از طلب خدا» روگردانیده) و همچنین در انجام ندادن خیر»
الف ها و اورک ها
برای درک این موضوع، اورک ها و الف ها را از فیلم ارباب حلقه ها مقایسه کنید . اورک ها زشت و بد هستند. الف ها زیبا و صلح آمیز هستند (لگولاس را ببینید). اما اورک ها زمانی الف هایی بودند که سائورون در گذشته آنها را خراب کرده بود. تصویر اصلی جن در اورک ها ویران شده بود. به روشی مشابه، کتاب مقدس می گوید که مردم فاسد شده اند. خدا جن ها را ساخته بود اما ما اورک شدیم
به عنوان مثال، ما رفتار “درست” و “نادرست” را می شناسیم. اما ما بی‌وقفه با آنچه می‌دانیم زندگی نمی‌کنیم. مانند یک ویروس کامپیوتری که به عملکرد صحیح کامپیوتر آسیب می رساند، قوانین اخلاقی ما وجود دارد – اما یک ویروس آن را آلوده کرده است. کتاب مقدس با افراد خوب و اخلاقی شروع میکند که سپس فاسد میشوند. این با آنچه در مورد خود مشاهده می کنیم مطابقت دارد. اما یک سوال نیز به همراه دارد: چرا خدا ما را اینگونه آفریده است؟ (شناخت حق و باطل اما مفسده از آن). همانطور که آتئیست کریستوفر هیچنز شکایت می کند
«…اگر خدا واقعاً می‌خواست که مردم از این افکار [ فاسد] رها شوند، باید مراقبت بیشتری برای اختراع گونه‌ای متفاوت می‌کرد». .
کریستوفر هیچنز. ۲۰۰۷. خدا بزرگ نیست: چگونه دین همه چیز را خراب می کند. ص. ۱۰۰
اما او چیز بسیار مهمی را در نظر نگرفته است، کتاب مقدس نمی گوید که خدا ما را به این شکل آفریده است، بلکه بعد از اینکه خدا ما را ساخت، اتفاق وحشتناکی رخ داده است. انسانهای نخستین بر خدا قیام کردند و در طغیان خود تغییر کردند و فاسد شدند
گناه – خراب کننده ی ما
قبلاً از اسکناس ۱۰۰ پوندی مصر با تصویری از ابوالهول برای توضیح “تصاویر” استفاده می کردیم. آن ابوالهول، هم در واقعیت و هم در تصویر آن بر روی پول، نسبت به خلقت اولیه خود تغییر کرده است. اکنون بینی از بین رفته و صورتش به اشکال مختلف تغییر شکل داده است. ابوالهول، اگرچه هنوز قابل تشخیص و الهام بخش است، اما از حالت اولیه خود تنزل یافته و فاسد شده است. به طور مشابه، تورات اعلام می کند که اتفاقی افتاده است که تصویر اصلی ما را خراب کرده است. اما این فقط گذشت زمان نبود که ابوالهول را از شکل اولیه اش تغییر شکل داد. در عوض، گناه تصویر اصلی را که خداوند ما را به آن شکل آفریده، خراب می کند
تورات ما را فاسد توصیف می کند. چگونه این اتفاق افتاد؟ اندکی پس از ساخته شدن «به صورت خدا»، اولین انسان ها (آدم و حوا) با یک انتخاب مورد آزمایش قرار گرفتند. شیطان، دشمن روح خدا، آنها را وسوسه کرد. در کتاب مقدس، شیطان معمولاً از طریق کسی صحبت می کند. در این مورد از طریق مار گفت
ومار از همۀ حیوانات صحرا كه خداوند خدا ساخته بود، هُشیارتر بود. و به زن گفت: «آیا خدا حقیقتاً گفته است كه از همۀ درختان باغ نخورید؟
زن به مار گفت: «از میوۀ درختان باغ می‌خوریم،
لكن از میوۀ درختی كه‌در وسط باغ است، خدا گفت از آن مخورید و آن را لمس مكنید، مبادا بمیرید.» مار به زن گفت: «هر آینه نخواهید مرد،
پیدایش 3: 1-13
بلكه خدا می‌داند در روزی كه از آن بخورید، چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نیك و بد خواهید بود.»
و چون زن دید كه آن درخت برای خوراك نیكوست و بنظر خوشنما و درختی دلپذیر و دانش‌افزا، پس از میوه‌اش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد
آنگاه چشمان هر دوِ ایشان باز شد و فهمیدند كه عریانند. پس برگهای انجیر به هم دوخته، سترها برای خویشتن ساختند
و آواز خداوند خدا را شنیدند كه در هنگام وزیدن نسیم نهار در باغ می‌خرامید، و آدم و زنش خویشتن را از حضور خداوند خدا در میان درختان باغ پنهان كردند
و خداوند خدا آدم را ندا در داد و گفت: «كجا هستی؟
گفت: «چون آوازت را در باغ شنیدم، ترسان گشتم، زیرا كه عریانم. پس خود را پنهان كردم
گفت: «كه تو را آگاهانید كه عریانی؟ آیا از آن درختی كه تو را قدغن كردم كه از آن نخوری، خوردی؟
آدم گفت: «این زنی كه قرین من ساختی، وی از میوۀ درخت به من داد كه خوردم
پس خداوند خدا به زن گفت: «این چه كار است كه كردی؟» زن گفت: «مار مرا اغوا نمود كه خوردم
چیزی که باعث وسوسه آنها شد این بود که می توانستند “شبیه خدا” باشند. تا اینجا همه چیز به خدا توکل کرده بودند، اما حالا ترجیح دادند «مثل خدا» شوند، به خودشان اعتماد کنند و خدای خودشان باشند
آنها انتخاب کردند که استقلال داشته باشند. آنها احساس شرم کردند و سعی کردند خود را پنهان کنند. هنگامی که خداوند با آدم روبرو شد، حوا را سرزنش کرد و او مار را سرزنش کرد. هیچ کس مسئولیت را نپذیرفت
گناه – پیامدهای امروزی که در هر جامعه ای دیده می شود
آنچه از آن روز شروع شد ادامه پیدا کرد، زیرا ما همان طینت مستقل را به ارث برده ایم. برخی تورات را اشتباه می‌فهمند و فکر می‌کنند که ما مقصر انتخاب بد آدم هستیم. تنها کسی که سرزنش می شود، آدم است، اما ما در عواقب تصمیم او زندگی می کنیم. ما اکنون این ماهیت مستقل آدم را به ارث برده ایم. ممکن است ما نخواهیم خدای جهان باشیم، اما می‌خواهیم در موقعیت‌های خود خدایی باشیم، جدا از خدا
این بخش زیادی از زندگی انسان را توضیح می‌دهد: ما درهایمان را قفل می‌کنیم، به پلیس نیاز داریم، و رمزهای عبور رایانه‌ای داریم – زیرا در غیر این صورت از یکدیگر دزدی خواهیم کرد. به همین دلیل است که جوامع در نهایت سقوط می کنند – زیرا فرهنگ ها تمایل به زوال دارند. به همین دلیل است که همه اشکال حکومت و نظام های اقتصادی، اگرچه برخی بهتر از سایرین کار می کنند، اما در نهایت همه آنها فاسد شده و از بین می روند. این توضیح می دهد که چرا من و شما تلاش می کنیم تا کار درست را انجام دهیم اما به راحتی ممکن است اشتباه کنیم. چیزی در وجود ما باعث می شود که چیزهایی که باید باشند را از دست می دهیم
گناه – از دست دادن هدف مورد نظر
کلمه ی “از دست دادن” وضعیت ما را خلاصه می کند. آیه ای از تورات برای درک بهتر این موضوع می گوید
و از تمام‌این گروه هفتصد نفر چپ دست برگزیده شدند كه هر یكی از آنها مویی را به سنگ فلاخن می‌زدند و خطا نمی‌كردند
داوران ۱۶:۲۰
این آیه سربازانی را توصیف می کند که در استفاده از تیرکمان مهارت داشتند و هرگز تیرشان خطا نمیرفت. کلمه عبری که در بالا به «خطا نمی‌كردند» ترجمه شده است، (יַחֲטִֽא) ، در تورات به معنای گناه است
سرباز سنگی را برمی دارد و با شلیک آن به هدف می زند. اگر او نتواند به هدف بزند به این معنی است که شکست خورده است. به همین ترتیب، خداوند ما را به شکل خود آفرید تا در نحوه ارتباط با او و رفتار محبت آمیز با دیگران به هدف ضربه بزنیم. “گناه” به معنای از دست دادن این هدف یا اهدافی است که او برای ما در نظر گرفته است
این تصویر هدف از دست رفته خوشحال یا خوش بینانه نیست. مردم گاهی به شدت در برابر تعالیم تورات واکنش نشان می دهند زیرا آن را دوست ندارند. اما «دوست داشتن» چیزی با حقیقت آن چه ارتباطی دارد؟ شما مالیات، جنگ یا زلزله را دوست ندارید – هیچ کس دوست ندارد – اما این باعث نمی شود که آنها نادرست باشند. ما نمی توانیم هیچ کدام را نادیده بگیریم. همه سیستم‌های قانون، پلیس، قفل‌ها و امنیتی که در جامعه ایجاد کرده‌ایم تا از خود در برابر یکدیگر محافظت کنیم، نشان می‌دهد که چیزی اشتباه است
گناه – نگه داشتن ما از بهشت
به دلیل مشکلات فراوان در این دنیا، بسیاری آرزوی بهشت دارند. آنها امیدوارند که اوضاع در آنجا بهتر شود. زبور، در فصل بعدی بعد از فصلی که فساد کنونی ما را شرح می دهد، در مورد ورود به بهشت چنین می گوید
ای خداوند کیست که در خیمهٔٔ تو فرود آید؟ و کیست که در کوه مقدّس تو ساکن گردد؟
مزمور 15: 1-5
آنکه بی‌عیب سالک باشد و عدالت را به جا آورد، و در دل خویش راستگو باشد؛
که به زبان خود غیبت ننماید؛ و به همسایهٔٔ خود بدی نکند و دربارهٔٔ اقارب خویش مذمت را قبول ننماید؛
که در نظر خود حقیر و خوار است و آنانی را که از خداوند می‌ترسند مکرم می‌دارد؛ و قسم به ضرر خود می‌خورد و تغییر نمی‌دهد.
نقرهٔ خود را به سود نمی‌دهد و رشوه بر بی‌گناه نمی‌گیرد. آنکه این را به جا آوَرَد، تا ابدالآباد جنبش نخواهد خورد.
این وحی از داود علیه السلام بیان می کند که بهشت (زندگی در کوه مقدس خداوند) فقط مختص کسانی است که به توصیف او عمل کنند. این منطقی است زیرا اگر خداوند به افراد فاسد اجازه ورود به بهشت را بدهد، ما آن مکان زیبا را فاسد خواهیم کرد، مانند زندگی ما در اینجا فاسد شده است. اما این نیز مشکلی ایجاد میکند زیرا کدام یک از ما واقعاً به این شکل زندگی میکند؟
رهایی ما پیش بینی شده است
ما مشکل داریم. ما خودمان را از تصویری که خدا ما را در آن آفریده فاسد کردیم. اکنون وقتی نوبت به اعمال اخلاقی می‌شود، هدف را از دست می‌دهیم. اما خداوند ما را در عجز خود رها نکرد. او نقشه ای برای نجات ما داشت و به همین دلیل است که انجیل در لغت به معنای «خبر خوب» است. اولین بار خداوند آن را در گفتگو با آدم و حوا اعلام کرد. ما به این اولین اعلامیه خبر خوب در نشانه آدم نگاه می کنیم