پرش به محتوا

 سوره ی عبس، در مورد نظر حضرت محمد راجع به انسان های کور می نویسد.

“چهره در هم كشيد و روى گردانيد. كه آن مرد نابينا پيش او آمد و تو چه دانى شايد او به پاكى گرايد.” 

سوره ی عبس، آیه ی 1-3

علی رغم توانایی اش در درک معنوی، حضرت محمد، نابینا را شفا نداد. در بین پیامبران، فقط عیسی مسیح این توانایی را داشت و کورها را شفا بخشید؛ زیرا که او این صلاحیت را داشت. عیسی تنها پیامبری است که با داشتن این صلاحیت و قدرت، معجزه های زیادی انجام داده است. سوره ی الزخرف  در این باره می نویسد:

“پس آيا تو مى‏ توانى كران را شنوا كنى يا نابينايان و كسى را كه همواره در گمراهى آشكارى است، راه نمايى.”

سوره ی الزخرف، آیه ی 40

سوره ی مائده در مورد معجزه های عیسی مسیح اینطور می نویسد:

“[ياد كن] هنگامى را كه خدا فرمود اى عيسى پسر مريم نعمت مرا بر خود و بر مادرت به ياد آور آنگاه كه تو را به روح‏القدس تاييد كردم كه در گهواره [به اعجاز] و در ميانسالى [به وحى] با مردم سخن گفتى و آنگاه كه تو را كتاب و حكمت و تورات و انجيل آموختم و آنگاه كه به اذن من از گل [چيزى] به شكل پرنده مى‏ ساختى پس در آن مى‏ دميدى و به اذن من پرنده‏ اى مى ‏شد و كور مادرزاد و پيس را به اذن من شفا مى‏ دادى و آنگاه كه مردگان را به اذن من [زنده از قبر] بيرون مى ‏آوردى و آنگاه كه [آسيب] بنى‏ اسرائيل را هنگامى كه براى آنان حجتهاى آشكار آورده بودى از تو باز داشتم پس كسانى از آنان كه كافر شده بودند گفتند اين[ها چيزى] جز افسونى آشكار نيست.”     

سوره ی مائده، آیه ی 110

سوره ی آل عمران نیز در مورد صلاحیت، قدرت و معجزات او اینگونه می نویسد:

“و [او را به عنوان] پيامبرى به سوى بنى اسرائيل [مى‏ فرستد كه او به آنان مى‏ گويد] در حقيقت من از جانب پروردگارتان برايتان معجزه ‏اى آورده‏ ام من از گل براى شما [چيزى] به شكل پرنده مى‏ سازم آنگاه در آن مى‏ دمم پس به اذن خدا پرنده‏ اى مى شود و به اذن خدا نابيناى مادرزاد و پيس را بهبود مى ‏بخشم و مردگان را زنده مى‏ گردانم و شما را از آنچه مى ‏خوريد و در خانه هايتان ذخيره مى ‏كنيد خبر مى‏ دهم مسلما در اين [معجزات] براى شما اگر مؤمن باشيد عبرت است.و [مى‏ گويد آمده‏ ام تا] تورات را كه پيش از من [نازل شده] است تصديق كننده باشم و تا پاره‏ اى از آنچه را كه بر شما حرام گرديده براى شما حلال كنم و از جانب پروردگارتان براى شما نشانه‏ اى آورده‏ ام پس از خدا پروا داريد و مرا اطاعت كنيد.”  

سوره ی آل عمران، آیه ی 49 تا 50

کور میبیند، کسی که جذام دارد، شفا می یابد و مرده زنده می شود! سوره ی مائده در مورد نشانه های عیسی مسیح می گوید؛ سوره ی آل عمران نیز درباره ی منبع این نشانه ها می نویسد و می گوید تمامی این ویژگی ها و صلاحیت از جانب خداوند به او داده شده است. آیا بی اهمیت نشان دادن این همه نشانه و علامت حماقت محض نیست؟

پیش از این دیدیم که عیسی مسیح بخاطر صلاحیتی که به او داده شده بود، به نحوی برتر به مردم تعلیم می داد. چنین صلاحیت و قدرتی فقط در مسیح می تواند باشد. بلافاصله پس از فصل موعظه در کوه، کتاب انجیل می نویسد:

” وقتی عیسی از کوه پایین آمد جمعیّت زیادی پشت سر او حركت كرد. در این هنگام یک نفر جذامی به او نزدیک شد و پیش او به خاک افتاده گفت: «ای آقا، اگر بخواهی می‌توانی مرا پاک سازی.» عیسی دست خود را دراز كرده او را لمس نمود و گفت: «البتّه می‌خواهم، پاک شو» و فوراً ‌آن مرد از جذام خود شفا یافت. آنگاه عیسی به او فرمود: «مواظب باش كه چیزی به کسی نگویی، بلكه برو و خودت را به كاهن نشان بده و به‌خاطر شفای خود هدیه‌ای را كه موسی مقرّر كرده است تقدیم كن تا آنها شفای تو را تصدیق نمایند.»”     

انجیل متی 4-1: 8

عیسی مسیح هنگامی که یک جذامی را شفا داد، اقتدار خود را نشان داد. او به سادگی گفت: “پاک شو!” و جذام پاک شد و مریض بهبود یافت. سخنان عیسی صلاحیت التیام، شفا و تعلیم را داشت.

بعداً، عیسی با «دشمن» ملاقات کرد. رومی ها، اشغال کنندگان منفور سرزمین های یهودی در آن زمان بودند؛ درست همانطور که فلسطینی ها از بنی اسرائیل متنفر هستند. یهودیان بیشتر از سربازان رومی متنفر بودند؛ زیرا آنها از قدرت و جایگاهشان  سوء استفاده می کردند. از طرف دیگر افسران رومی حتی بدتر هم بودند. آنها رئیس سربازان بودند.عیسی هم در این زمان،  با دشمن منفور ملاقات می کند. به نوشته ی زیر دقت کنید:

عیسی مسیح و یک سروان رومی

“وقتی عیسی وارد كفر ناحوم ‌شد، یک سروان رومی جلو آمد و با التماس به او گفت: «ای آقا، غلام من مفلوج در خانه افتاده است و سخت درد می‌كشد.» عیسی فرمود: «من می‌آیم و او را شفا می‌دهم.» امّا سروان در جواب گفت: «ای آقا، من لایق آن نیستم كه تو به زیر سقف خانهٔ من بیایی. فقط دستور بده و غلام من شفا خواهد یافت؛  چون خود من یک مامور هستم و سربازانی هم زیر دست خویش دارم. وقتی به یكی می‌گویم “برو” می‌رود و به دیگری می‌گویم “بیا” می‌آید و وقتی به نوكر خود می‌گویم: “این كار را بكن” می‌کند.» عیسی از شنیدن این سخنان تعجّب كرد و به مردمی كه به دنبال او آمده بودند فرمود: «به شما می‌گویم كه من چنین ایمانی در میان قوم اسرائیل هم ندیده‌ام. بدانید كه بسیاری از مشرق و مغرب آمده با ابراهیم و اسحاق و یعقوب در پادشاهی آسمان بر سر یک سفره خواهند نشست، امّا کسانیکه برای این پادشاهی تولّد یافتند به بیرون در تاریکی، جایی‌که گریه و فشار دندان است، افکنده خواهند شد.» سپس عیسی به آن سروان گفت: «برو، مطابق ایمانت به تو داده شود.»در همان لحظه غلام او شفا یافت

نجیل متی 13-5: 8اا

همانطور که می بینیم در سخنان او قدرت وجود داشت؛ او امر کرد و علی رغم مسافت طولانی، فرمان او انجام شد! با این حال، عیسی از ایمان این دشمن متعجب شد. سروان قدرت عیسی را دیده بود. ما افسر رومی را کافر حساب کرده بودیم اما عیسی مسیح می گوید: «روزی خواهد آمد که خیلی ها با ابراهیم و دیگر صالحین در بهشت ​​روی یک میز می نشینند. اما بسیاری از دینداران در آنجا نخواهند بود». عیسی مسیح به ما هشدار می دهد كه دینی كه به ما از والدینمان به ارث رسیده، ما را به بهشت نمی برد.

عیسی مسیح دختر یایروس، سرپرست عبادتگاه شهر را زنده می کند

عیسی مسیح رهبران یهودی را نیز شفا داد. در حقیقت، یکی از بزرگترین معجزات او – زنده کردن دختر سرپرست عبادتگاه بود. انجیل این حادثه را اینگونه تعریف می کند:

” هنگامی که عیسی به طرف دیگر دریا بازگشت، مردم به گرمی از او استقبال كردند؛ زیرا همه در انتظار او بودند. در این وقت مردی که اسمش یائروس بود و سرپرستی كنیسه را به عهده داشت، نزد عیسی آمد. خود را پیش پاهای عیسی انداخت و از او تقاضا كرد كه به خانه‌اش برود، زیرا دختر یگانه‌اش كه تقریباً دوازده ساله بود، در آستانهٔ مرگ قرار داشت. وقتی عیسی در راه بود مردم از هر طرف به او فشار می‌آوردند. در میان مردم زنی بود كه مدّت دوازده سال مبتلا به خونریزی بود و با اینکه تمام دارایی خود را به پزشکان داده بود، هیچ‌ کس نتوانسته بود او را درمان نماید. این زن از پشت سر آمد و قبای عیسی را لمس كرد و فوراً خونریزی او بند آمد. عیسی پرسید: «چه کسی به من دست زد؟» همگی انكار كردند و پطرس گفت: «ای استاد، مردم تو را احاطه کرده‌اند و به تو فشار می‌آورند.» امّا عیسی فرمود: «كسی به من دست زد، چون احساس كردم نیرویی از من صادر شد.»  آن زن كه فهمید شناخته شده است، با ترس و لرز آمد و پیش پاهای او افتاد و در برابر همهٔ مردم شرح داد كه چرا او را لمس كرده و چگونه فوراً شفا یافته است. عیسی به او فرمود: «دخترم، ایمانت تو را شفا داده است، بسلامت برو» هنوز گرم صحبت بودند كه مردی با این پیغام از خانهٔ سرپرست کنیسه آمد: «دخترت مُرد. بیش از این استاد را زحمت نده.»  وقتی عیسی این را شنید، به یائروس فرمود: «نترس فقط ایمان داشته باش، او خوب خواهد شد.» هنگام ورود به خانه اجازه نداد کسی جز پطرس و یوحنا و یعقوب و پدر و مادر آن دختر با او وارد شود. همه برای آن دختر اشک می‌ریختند و عزاداری می‌کردند. عیسی فرمود: «دیگر گریه نکنید، او نمرده، خواب است.» آنان فقط به او نیشخند می‌زدند، چون خوب می‌دانستند كه او مُرده است؛ امّا عیسی دست دختر را گرفت و او را صدا زد و گفت: «ای دخترک، برخیز.»  روح او بازگشت و فوراً برخاست. عیسی به ایشان فرمود كه به او خوراک بدهند. والدین او بسیار تعجّب كردند، امّا عیسی با تاکید از آنان خواست كه ماجرا را به کسی نگویند.”   

انجیل لوقا 56-40: 8

http://https://youtu.be/f1rjSugZthQ

یک بار دیگر، عیسی با سخن خود باعث زنده شدن دختر مرده شد. عیسی مسیح بر برخی افراد معجزه نکرد. فرقی نمی کرد مذهبی باشند یا نه و یا یهودی باشند یا نه. عیسی قدرت این را داشت که هر کسی را که ایمان داشته باشد، بدون توجه به جنسیت ، نژاد یا مذهب، شفا دهد.

عیسی مسیح بسیاری را شفا داد

انجیل می نویسد که روزی عیسی به خانه ی پطرس می رود. عیسی دید که او به کمک احتیاج دارد. پس به او کمک کرد:

“وقتی عیسی به خانهٔ پطرس رفت، مادر زن پطرس را دید كه در بستر خوابیده است و تب دارد. عیسی دست او را لمس كرد. تب او قطع شد و برخاسته به پذیرایی عیسی پرداخت. همینکه غروب شد، بسیاری از دیوانگان را نزد او آوردند و او با گفتن یک کلمه دیوها را بیرون می‌کرد و تمام بیماران را شفا می‌داد تا پیشگویی اشعیای نبی تحقّق یابد كه گفته بود:«او ضعفهای ما را برداشت و مرض های ما را از ما دور ساخت.»”           

انجیل متی  17-14: 8

عیسی قدرت فرمانروایی بر روح های شیطانی را داشت. او فقط با گفتن کلماتی، شیاطین و روح های پلید را از مردم بیرون می کرد. کتاب مقدس با اشاره به آیاتی از عهد عتیق می گوید که معجزاتی که مشمول شفا بخشیدن هستند، علامتی برای مسیح بودن عیسی هستند. در حقیقت، اشعیای نبی در مورد عیسی می نویسد:

“خدای قادر متعال مرا از روح پُر ساخته است. او مرا فرستاده تا به مسکینان بشارت و شکسته‌ دلان را شفا دهم و رهایی اسیران و آزادی زندانیان را اعلام کنم. او مرا فرستاده تا اعلام کنیم، زمان نجات قوم به وسیلهٔ خداوند و شکست دشمنان آنها فرا رسیده است. او مرا فرستاده تا به سوگواران تسلّی دهم. به سوگواران صهیون به جای غم، شادی و خوشی به جای غصّه، سرود تمجید بدهم. آنها مانند درختانی هستند که خداوند خودش کاشته است. آنها هر آنچه را راست و درست است، به جا می‌آورند و خداوند به‌خاطر آنچه کرده است، ستایش می‌شود.”                      

اشعیای نبی 3-1: 61

اشعیای  نبی گفته بود ( سال 750 قبل از میلاد) كه مسیح  برای فقرا خبر خوش را آورده است. خبر خوش همان مژده است، مژده ی تولد عیسی مسیح. او به آنها آسایش و آزادی خواهد داد. عیسی مسیح با تعلیم، شفای بیماران از مرض های گوناگون و زنده کردن مردگان، این پیشگویی ها را برآورده کرد. عیسی تمامی این معجزات را با گفتن سخن و کلامی که به او صلاحیت داده بودند، انجام داد. سخنان او خیلی قدرتمند بودند. به همین دلیل است که سوره ی آل عمران می نویسد:

“[ياد كن] هنگامى [را] كه فرشتگان گفتند اى مريم خداوند تو را به كلمه‏ اى از جانب خود كه نامش مسيح عيسى‏ بن ‏مريم است، مژده مى‏ دهد در حالى كه [او] در دنيا و آخرت آبرومند و از مقربان [درگاه خدا] است.”     

سوره ی آل عمران، آیه ی 45

انجیل نیز این را در مورد عیسی می نویسد:

“….اسم او کلام خداست.”    

مکاشفه 19:13

عیسی مسیح چنان قدرتی در اعمال و رفتارش داشت که او را کلام خدا می نامیدند. کتب مقدس، عیسی را کلام خدا می نامند. به خاطر همین هم، اگر به تعالیم او احترام بگذاریم و از آن پیروی کنیم، خردمند خواهیم شد. سپس خواهیم دید که چطور طبیعت از کلام او پیروی می کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *