پرش به محتوا

سوره ی الذاریات در مورد رفتن موسی نزد فرعون می نویسد:

و [نيز] در [ماجراى] موسى چون او را با حجتى آشكار به سوى فرعون گسيل داشتيم.”  

سوره ی الذاریات، آیه ی 38

موسی قدرت اعجاب انگیز خود را بر نیروهای طبیعت نشان داد. به عنوان مثال، موسی دریای سرخ را به دو قسمت تقسیم کرد. هر کسی که ادعای پیامبری می کرد، می بایست برای اثبات ادعای خویش، از قدرت و صلاحیتش استفاده می کرد. سوره الشعراء در این باره با جزئیات می نویسد.

“قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند؛ چون برادرشان نوح به آنان گفت آيا پروا نداريد. من براى شما فرستاده‏ اى در خور اعتمادم .”

سوره ی الشعراء، آیه ی 105 تا 107

“عاديان پيامبران [خدا] را تكذيب كردند. آنگاه كه برادرشان هود به آنان گفت آيا پروا نداريد. من براى شما فرستاده‏ اى در خور اعتمادم. از خدا پروا كنيد و فرمانم ببريد.”     

سوره ی الشعراء،  آیه ی 123 تا 126

” ثموديان پيامبران [خدا] را تكذيب كردند. آنگاه كه برادرشان صالح به آنان گفت آيا پروا نداريد. من براى شما فرستاده‏ اى در خور اعتمادم. از خدا پروا كنيد و فرمانم ببريد.”      

سوره ی الشعراء، آیه ی 141 تا 144

” قوم لوط فرستادگان را تكذيب كردند. آنگاه برادرشان لوط به آنان گفت آيا پروا نداريد؟ من براى شما فرستاده‏ اى در خور اعتمادم. از خدا پروا داريد و فرمانم ببريد.” 

سوره ی الشعراء،  آیه ی 160 تا 163

“اصحاب ايكه فرستادگان را تكذيب كردند. آنگاه كه شعيب به آنان گفت آيا پروا نداريد. من براى شما فرستاده‏ اى در خور اعتمادم. از خدا پروا داريد و فرمانم ببريد.”         

سوره ی الشعراء،   آیه ی 176 تا 179

همه این پیامبران با مخالفت روبرو شده اند و باید ثابت می کردند که آنها پیامبران موثق هستند. عیسی مسیح نیز اینکار را کرد.

عیسی مسیح به واسطه ی صلاحیت و قدرت خود، انسان ها را تعلیم و شفا می داد. همچنین او بر طبیعت نیز اقتدار داشت. کتاب انجیل می نویسد که او چگونه روی آب راه می رفت:

“در یكی از آن روزها عیسی با شاگردان خود سوار قایق شد و به آنان فرمود: «به طرف دیگر دریا برویم.» آنها به راه افتادند و وقتی قایق در حركت بود عیسی به خواب رفت. در این وقت طوفان سختی در دریا پدید آمد. آب، قایق را پر می‌ساخت و آنان در خطر بزرگی افتاده بودند. پیش او رفتند و بیدارش كرده گفتند: «ای استاد، ای استاد، چیزی نمانده كه ما از بین برویم.» او از خواب برخاست و با تندی به باد و آبهای توفانی فرمان سكوت داد. توفان فرو نشست و همه‌جا آرام شد. از آنان پرسید: «ایمانتان کجاست؟» آنان با حالت ترس و تعجّب به یکدیگر می‌گفتند: «این مرد كیست كه به باد و آب فرمان می‌دهد و آنها از او اطاعت می‌کنند؟»”

انجیل لوقا، 25-22: 8

عیسی مسیح اختیار آن را داشت تا به باد، طوفان و امواج دریا نیز دستور دهد! جای تعجب نیست که چرا شاگردان شگفت زده شده بودند. وقتی شاگردان اقتدار و قدرت عیسی را دیدند، آنها شروع به تفكر درباره ی هویت او کردند. در یک حادثه ی دیگر، عیسی قدرت خود را اینگونه نشان داد:

”  بعد از این عیسی به طرف دیگر دریای جلیل كه در دریای طبریه است، رفت و عدّهٔ زیادی كه معجزات او را در شفا دادن به بیماران دیده بودند، به دنبال او رفتند. آنگاه عیسی به بالای کوهی رفت و با شاگردان خود در آنجا نشست. روزهای عید فصح یهودیان نزدیک بود. وقتی عیسی به اطراف نگاه كرد و عدّهٔ زیادی را دید كه به طرف او می‌آیند، از فیلیپُس پرسید: «از کجا باید نان بخریم تا اینها بخورند؟» عیسی این را از روی امتحان به او گفت، زیرا خود او می‌دانست چه باید بكند. فیلیپُس پاسخ داد: «دویست سکّهٔ نقره نان هم کافی نیست كه هر یک از آنها کمی بخورد.» یکی از شاگردانش به نام اندریاس كه برادر شمعون پطرس بود، به او گفت: «پسر بچّه‌ای در اینجا هست كه پنج نان جو و دو ماهی دارد، ولی آن برای این عدّه چه می‌شود؟» عیسی گفت: «مردم را بنشانید.» در آنجا سبزه بسیار بود، پس مردم كه در حدود پنج هزار مرد بودند، نشستند. آنگاه عیسی نانها را برداشت، خدا را شكر كرد و در میان مردم، كه بر روی زمین نشسته بودند تقسیم نمود. ماهیان را نیز همین‌ طور؛ هرقدر خواستند تقسیم كرد. وقتی همه سیر شدند، به شاگردان گفت: «خورده‌های نان را جمع کنید تا چیزی تلف نشود.» پس شاگردان آنها را جمع كردند و دوازده سبد از خورده‌های باقیماندهٔ آن پنج نان جو پُر نمودند. وقتی مردم این معجزهٔ عیسی را دیدند گفتند: «در حقیقت این همان نبی موعود است كه می‌بایست به جهان بیاید.» پس چون عیسی متوجّه شد كه آنها می‌خواهند او را بزور برده پادشاه سازند، از آنها جدا شد و تنها به کوهستان رفت.”                  

انجیل یوحنا 15-1: 6

عیسی مسیح 5،000 نفر را با پنج نان و دو ماهی سیر کرد و وقتی خورده های باقی مانده را جمع کردند، هنوز 12 سبد غذا وجود داشت. مردمی که این حادثه را دیدند، دانستند که عیسی پیامبر بزرگی است. آنها با خود فکر کردند: آیا این همان پیامبری است که در تورات، موسی از آمدن او حرف می زد؟  ما می دانیم که عیسی مسیح آن پیامبر بود، زیرا تورات درباره ی او چنین فرمود:

” او به نام من سخن خواهد گفت و هرکس را که از او اطاعت نکند، مجازات خواهم کرد، امّا اگر نبی‌ ای جرأت کند به نام من سخن بگوید، هنگامی که من به او فرمان نداده باشم، او باید برای این کار بمیرد و همچنین هر نبی‌ای که به نام خدایان دیگر سخن بگوید.”

تثنیه 19-18: 18

 ویژگی برتر این  پیامبر این است که خداوند سخنان خود را در دهان او قرار خواهد داد. چگونه سخنان خدا با سخنان انسان متفاوت است؟ پاسخ این سوال را در سوره ی نحل می یابیم:

“ما وقتى چيزى را اراده كنيم، همين قدر به آن مي‏ گوييم باش بی ‏درنگ موجود می ‏شود.”  

سوره ی النحل، آیه ی 40

“چون به چیزی اراده فرمايد كارش اين بس كه مى‏ گويد باش پس [بى ‏درنگ] موجود می ‏شود.”  (سوره ی یس، آیه ی 82)

“او همان كسى است كه زنده مى ‏كند و مى‏ ميراند و چون به كارى حكم كند، همين قدر به آن مى‏ گويد باش، بى ‏درنگ موجود مى ‏شود.” 

سوره ی غافر، آیه ی 68

عیسی مسیح با سخنانش، مریض ها را شفا می داد و شیاطین و ارواح پلید را از بدن انسان ها بیرون می راند و اکنون دیدیم که با سخنش طوفان و دریا آرام گرفتند. عیسی سخنی گفت و نان ها برکت یافته زیاد شدند.  تورات و قرآن این را توضیح می دهند: کلام و سخن عیسی مسیح قدرت زیاد و بزرگی داشت. او مسیح بود!

قلبی که درک می کند

اما شاگردان عیسی این را درک نمی کردند. آنها به معجزه ی نان و ماهی توجه نکردند. ما این را می دانیم،  زیرا کتاب مقدس می گوید: بعد از اینکه  5000 نفر نان خوردند:

” بعد از این كار، عیسی فوراً شاگردان خود را سوار قایق كرد تا پیش از او به بیت‌ صیدا در آن طرف دریا بروند تا خودش مردم را مرخّص كند. پس از آنكه عیسی با مردم خداحافظی کرد، برای دعا به بالای کوهی رفت. وقتی شب شد، قایق به وسط دریا رسید و عیسی در ساحل تنها بود. بین ساعت سه و شش صبح بود كه دید شاگردانش گرفتار باد مخالف شده و با زحمت زیاد پارو می‌زنند. پس قدم زنان در روی آب به طرف آنها رفت و می‌‌خواست از كنار آنها رد شود. وقتی شاگردان او را دیدند كه روی دریا راه می‌رود، خیال كردند كه یک شبح است و فریاد می‌زدند، چون همه او را دیده و ترسیده بودند. امّا عیسی فوراً صحبت کرده فرمود: «جرأت داشته باشید، من هستم نترسید!»  بعد سوار قایق شد و باد ایستاد و آنها بی‌اندازه تعجّب كردند. ذهن آنها كُند شده بود و از موضوع نانها هم چیزی نفهمیده بودند. آنها از دریا گذشتند و به سرزمین جِنیسارت رسیده و در آنجا لنگر انداختند. وقتی از قایق بیرون آمدند، مردم فوراً عیسی را شناختند و با عجله به تمام آن حدود رفتند و مریضان را بر روی بستر هایشان به جایی که می‌شنیدند عیسی بود، بردند.به هر شهر و ده و مزرعه‌ای كه عیسی می‌رفت، مردم بیماران خود را به آنجا می‌بردند و در سر راه او می‌گذاشتند و از او التماس می‌کردند كه به بیماران اجازه دهد، دامن قبای او را لمس كنند و هرکس كه لمس می‌کرد، شفا می‌یافت.”    

انجیل مرقس  56-45: 6

باز هم، عیسی مسیح به خاطر صلاحیتی که داشت، صحبت کرد. با این حال شاگردان باز چیزی را درک نکردند؛ دلیل اینکه آنها نمی فهمیدند، این نیست که آنها باهوش نبودند یا آنها معجزه را با چشمان خود ندیدند و یا به این دلیل که آنها شاگردان بدی بودند، یا به خاطر اینکه آنها کافر بودند. نه هیچ کدام. دلیل این امر این بود که قلب آنها سخت شده بود. ارمیای نبی پیشگویی کرده بود که وقتی عهد و وعده ی جدید بیاید، احکام خداوند بر روی قلب های مردم نوشته می شوند. تا زمانی که آن عهد قلب انسان را تغییر دهد، قلب مانند سنگ سخت است. این حتی به نزدیکترین شاگردان پیامبران نیز مربوط است.  قلب ما نیز وقتی به سختی سنگ است، نمی توانیم حقایق معنوی را که توسط پیامبران گفته شده است، درک کنیم.

به خاطر همین هم کار و وظیفه ی یحیی نبی یا همان یحیی تعمید دهنده خیلی مهم و ارزشمند است. وی از مردم خواست که به جای مخفی کردن گناهانشان، آنها را به خداوند اعتراف کرده و توبه کنند. شاگردان عیسی مسیح مجبور بودند كه گناهان خود را در توبه اعتراف كنند، پس ما نیز به توبه احتیاج داریم! خیلی خوب می شود، اگر الان با سخنان داوود نبی در مزامیر، دعا کنید. خدا از افکار ما اطلاع دارد.

” خدایا به‌ خاطر محبّت پایدار خود بر من رحم کن و از روی کرم بی‌پایانت گناهان مرا ببخش. مرا از گناهانم شست‌ وشو ده و از خطاهایم پاک ساز. من به گناهان خود اعتراف می‌کنم و خطاهایی را که کرده‌‌ام در نظر دارم. من علیه تو ای خداوند، بلی تنها علیه تو گناه کرده‌‌ام و آنچه را که در نظر تو بد است، انجام داده‌ام. اینک تو حق داری که مرا داوری نموده، محکوم سازی.”

مزامیر 4-1: 51

“خدایا، دل پاک در من بیافرین و باطنم را با روح راستی تازه گردان. مرا از حضور خود مران و روح پاکت را از من مگیر. شادی نجات را به من بازگردان و شوق اطاعت از اوامرت را در من ایجاد نما.”   

مزامیر  12-10: 51

برای شما دعا می کنم. از شما خواهش می کنم که شما هم دعا کنید. دعا کنیم تا قلب هایمان نرم شود. دعا کنیم تا قلب هایمان تمیز شود. دعا کنیم تا بتوانیم سخنان پیامبران را در انجیل درک کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *