کتاب مقدس کتاب قابل توجهی است وادعا می کند که خدا آن را الهام کرده است، و همچنین تاریخ را به طور دقیق ثبت می کند. من قبلاً در صحت تاریخی فصول ابتدایی اولین کتاب کتاب مقدس – پیدایش – تردید داشتم. این روایت آدم و حوا ، بهشت، میوه ممنوعه، وسوسه‌گر ، و به دنبال آن روایت نوح بود که از طوفان جهانی جان سالم به در برد . من، مانند بسیاری از مردم امروز، فکر می کردم این داستان ها واقعاً استعاره های شاعرانه هستند
همانطور که در مورد این سوال تحقیق می کردم، به کشفیات جذابی دست یافتم که باعث شد در باورهایم تجدید نظر کنم. یک کشف که در نوشتارهای چینی نهفته بود. برای دیدن این موضوع باید پیشینه ای در مورد چینی ها بدانید
خط چینی
چینی مکتوب از آغاز تمدن چین، حدود ۴۲۰۰ سال پیش، حدود ۷۰۰ سال قبل از نوشتن کتاب پیدایش (۱۵۰۰ سال قبل از میلاد) توسط موسی، پدید آمد. همه ما با دیدن خط چینی آن را تشخیص می دهیم. چیزی که بسیاری از ما نمی دانیم این است که ایدئوگرام ها یا “کلمات” چینی از تصاویر ساده تری به نام رادیکال ها ساخته شده اند . این شبیه به این است که چگونه فارسی کلمات ساده (مانند روان و شناس) را می گیرد و آنها را به کلمات ترکیبی تبدیل می کند (=روانشناس). خوشنویسی چینی در طول هزاران سال بسیار اندک تغییر کرده است. ما این را از نوشته‌هایی که روی سفال‌ها و مصنوعات استخوانی باستانی یافت می‌شود می‌دانیم. تنها در قرن بیستم با حاکمیت حزب کمونیست خط چینی ساده شده است
اول در زبان چینی
برای مثال، ایدئوگرام چینی را برای کلمه انتزاعی «اول» در نظر بگیرید. تصویرزیر آن را نشان می دهد
همانطور که نشان داده شده است، “اول” ترکیبی از رادیکال های ساده تر است. می‌توانید ببینید که چگونه این رادیکال‌ها در «اول» ترکیب شده‌اند. تصویر همچنین معنای هر یک از رادیکال ها را نشان می دهد. این بدان معناست که حدود ۴۲۰۰ سال پیش، زمانی که اولین کاتبان چینی نوشتار چینی را تشکیل می‌دادند، به رادیکال‌ها با معنی “زنده” + “غبار” + “انسان” => “اول” پیوستند
اما چرا؟ چه ارتباط طبیعی بین «غبار» و «اول» وجود دارد؟ وجود ندارد. اما به خلقت اولین انسان در پیدایش توجه کنید
خداوند خداوند انسان را از خاک زمین آفرید و نفس حیات در بینی او دمید و انسان موجودی زنده شد.پیدایش 2:17
خداوند اولین انسان (آدم) را از خاک زنده کرد. اما چینی های باستان 700 سال قبل از اینکه موسی کتاب پیدایش را بنویسد این رابطه را از کجا به دست آورده اند؟
صحبت کنید و ایجاد کنید در زبان چینی
به تصویر زیر توجه کنید
رادیکال‌های «غبار» + «نفس دهان» + «زنده» ترکیب می‌شوند تا ایدئوگرام «حرف زدن» را بسازند. اما خود «حرف زدن» با «راه رفتن» ترکیب می‌شود و کلمه ی «ایجاد» را تشکیل می‌دهد
اما چه ارتباط طبیعی بین «غبار»، «نفس دهان»، «زنده»، «راه رفتن» و «آفرینش» وجود دارد که باعث می‌شود چینی‌های باستان این رابطه را ایجاد کنند؟ اما این نیز شباهت قابل توجهی با پیدایش ۷:۲ دارد
شیطان و وسوسه کننده در زبان چینی
این شباهت ادامه دارد. توجه کنید که چگونه “شیطان” از “مردی که مخفیانه در باغ حرکت می کند” شکل می گیرد. رابطه طبیعی باغ ها و شیاطین چیست؟ هیچ
با این حال، چینی‌های باستانی پس از آن، «شیطان» را با «دو درخت» برای «وسوسه‌انگیز» ترکیب کردند!
پس «شیطان» زیر پوشش «دو درخت» همان «وسوسه‌گر» است. اگر بخواهم ارتباط طبیعی با وسوسه برقرار کنم، ممکن است یک زن جذاب را در یک بار نشان دهیم، یا چیز جذاب دیگری. اما چرا دو درخت؟ «باغ ها» و «درختان» چه ربطی به «شیاطین» و «وسوسه کنندگان» دارند؟ اکنون این را با متن کتاب پیدایش مقایسه کنید
و خداوند خدا باغی در عدن بطرف مشرق غَرْس نمود و آن آدم را كه سرشته بود، در آنجا گذاشت
پیدایش ۲: ۸-۹
و خداوند خدا هر درخت خوشنما و خوش‌خوراك را از زمین رویانید، و درخت حیات را در وسط باغ و درخت معرفت نیك و بد را
مار از همۀ حیوانات صحرا كه خداوند خدا ساخته بود، هُشیارتر بود. و به زن گفت: «آیا خدا حقیقتاً گفته است كه از همۀ درختان باغ نخورید؟
پیدایش ۱:۳
روایت پیدایش رابطه‌ای را بین «طمع»، «دو درخت» و «زن» نشان می‌دهد
و چون زن دید كه آن درخت برای خوراك نیكوست و بنظر خوشنما و درختی دلپذیر و دانش‌افزا، پس از میوه‌اش گرفته، بخورد و به شوهر خود نیز داد و او خورد
پیدایش ۶:۳
قایق بزرگ
مشابه قابل توجه دیگری را در نظر بگیرید. تصویرزیر ایدئوگرام چینی “قایق بزرگ” و رادیکال هایی که آن را می سازند را نشان می دهد
آنها «هشت» «نفر» در یک «رگ» هستند. اگر قرار بود نماینده یک قایق بزرگ باشم، چرا ۳۰۰ نفر در یک کشتی نباشند. چرا هشت؟ جالب اینجاست که در کتاب پیدایش در دوران طوفان هشت نفر در کشتی نوح حضور دارند (نوح، سه پسرش و چهار همسرشان)
کتاب پیدایش به عنوان منبع تاریخی
تشابهات بین پیدایش اولیه و نوشتار چینی قابل توجه است. حتی ممکن است فکر کنیم چینی ها پیدایش را خوانده اند و از آن استفاده کرده اند، اما منشا زبان آنها ۷۰۰ سال قبل از موسی است. آیا این تصادفی است؟ اما چرا این همه “تصادف”؟ چرا چنین شباهتی با چینی ها برای داستان های پیدایش بعدی ابراهیم، اسحاق و یعقوب وجود ندارد؟
اما فرض کنید پیدایش وقایع تاریخی واقعی را ثبت کرده است. سپس چینی ها – به عنوان یک گروه نژاد و زبان – از بابل (پیدایش 11) مانند سایر گروه های زبان/نژاد باستانی سرچشمه می گیرند.. روایت بابل بیان می کند که چگونه فرزندان نوح زبان خود را توسط خدا اشتباه گرفته اند به طوری که نمی توانند یکدیگر را بفهمند. این امر منجر به مهاجرت آنها به خارج از بین النهرین شد و ازدواج های درونی را به زبان آنها محدود کرد. چینی ها یکی از این مردمانی بودند که از بابل پراکنده شدند. بنابراین هنگامی که آنها نوشتن را برای مفاهیم انتزاعی مانند “طمع”، “وسوسه کننده” و غیره توسعه دادند، از گزارش هایی استفاده کردند که به خوبی از تاریخ خود می دانستند. به طور مشابه برای توسعه اسم ها – مانند “قایق بزرگ” آنها از گزارش های تاریخی فوق العاده ای که به یاد می آوردند استفاده می کردند
بنابراین آنها از آغاز تمدن خود خاطره ای از آفرینش و سیل را در زبان خود جاسازی کردند. با گذشت قرن ها، آنها دلیل اصلی را فراموش کردند، همانطور که اغلب اتفاق می افتد. اگر اینطور باشد، پس روایت پیدایش رویدادهای تاریخی واقعی را ثبت کرده است، نه فقط استعاره های شاعرانه
قربانیان مرزی چین
چینی ها همچنین یکی از طولانی ترین سنت های تشریفاتی روی زمین را داشتند. از آغاز تمدن چین (حدود ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد)، امپراتور چین در انقلاب زمستانی همیشه یک گاو نر را برای شانگ دی (“امپراتور در بهشت”، یعنی خدا) قربانی می کرد. این مراسم در تمام سلسله های چین ادامه یافت. در واقع تنها در سال ۱۹۱۱ زمانی که ژنرال سان یات سن سلسله چینگ را سرنگون کرد، این رسم متوقف شد. آنها سالانه این قربانی گاو نر را در «معبد بهشت»، که اکنون یک جاذبه گردشگری در پکن است، انجام دادند. بنابراین برای بیش از ۴۰۰۰ سال هر سال یک گاو نر توسط امپراتور چین برای امپراتور بهشتی قربانی می شد
چرا؟
مدتها پیش، کنفوسیوس (۵۵۱-۴۷۹ سال پیش از میلاد) این سوال را مطرح کرد. او نوشت
«کسی که مراسم قربانی کردن در زمین برای بهشت را درک کند، حکومت پادشاهی را مانند کف دستش میفهمد!»
آنچه کنفوسیوس گفت این بود که هرکس بتواند آن راز قربانی را درک کند، به اندازه کافی عاقل خواهد بود که بر پادشاهی حکومت کند. بنابراین بین سال ۲۲۰۰ قبل از میلاد که قربانی مرزی آغاز شد، تا زمان کنفوسیوس (۵۰۰ سال قبل از میلاد)، چینی ها دلیل اصلی قربانی را از دست دادند یا فراموش کردند. با این حال، آنها قربانی سالانه را ۲۴۰۰ سال دیگر تا سال ۱۹۱۱ میلادی ادامه دادند
شاید اگر معنای خط آنها از بین نمی رفت، کنفوسیوس می توانست پاسخی برای سؤال خود بیابد. رادیکال‌هایی را که برای ساختن کلمه «عادل» استفاده می‌شوند، در نظر بگیرید
انصاف مرکب «گوسفند» در بالای «من» است. و «من» مرکب «دست» و «لنس» یا «خنجر» است. این تصور را به وجود می آورد که دست من بره را می کشد و به عدالت می انجامد . قربانی یا مرگ بره به جای من به من عدالت می دهد
قربانی های باستانی در کتاب مقدس
کتاب مقدس بسیاری از قربانیان حیوانات را مدتها قبل از شروع سیستم قربانی کردن یهودیان توسط موسی ثبت کرده است. برای مثال، هابیل (پسر آدم) و نوح قربانی می‌کنند (پیدایش ۴:۴ و ۲۰:۸). به نظر می رسد که مردمان اولیه دریافته بودند که قربانی حیوانات نماد مرگ جایگزینی است که برای عدالت لازم است. یکی از القاب عیسی “بره خدا” بود (یوحنا ۲۹:۱). مرگ او یک فداکاری واقعی بود که عدالت می بخشد . تمام قربانی‌های حیوانات – از جمله قربانی‌های مرزی چین باستان – فقط تصاویر قربانی‌های او بود. این همان چیزی است که قربانی اسحاق توسط ابراهیم و همچنین قربانی عید فصح موسی به آن اشاره کرد.. به نظر می‌رسید که چینی‌های باستان مدتها قبل از زندگی ابراهیم یا موسی با این موضوع آشنا بودند
عدالت خدا آشکار شد
این بدان معناست که مردم از سپیده دم تاریخ، قربانی و مرگ عیسی برای عدالت را درک کردند. خاطره ای از این درک باستانی حتی در زودیاک نیز حفظ شده است. زندگی، مرگ و رستاخیز عیسی از برنامه ریزی خدا ناشی شد
این برخلاف غرایز ماست. ما فکر می کنیم که عدالت یا بر اساس رحمت خداوند است یا بر اساس شایستگی ما. به عبارت دیگر، بسیاری فکر می کنند که هیچ جریمه ای برای گناه لازم نیست پرداخت شود. دیگران فکر می کنند که مقداری جریمه لازم است، اما ما می توانیم با کارهای خوبی که انجام می دهیم، آن را جبران کنیم. بنابراین ما سعی می کنیم خوب یا مذهبی باشیم و امیدواریم همه چیز به نتیجه برسد. انجیل خود را در مقابل این تفکر قرار می دهد
لکن الحال بدون شریعت، عدالت خدا ظاهر شده است، چنانکه تورات و انبیا بر آنشهادت می‌دهند؛
رومیان ۲۱:۳-۲۲
یعنی عدالت خدا که به‌وسیلهٔ ایمان به عیسی مسیح است، به همه و کلّ آنانی که ایمان آورند. زیرا که هیچ تفاوتی نیست
شاید گذشتگان از چیزی آگاه بودند که ما در خطر فراموشی آن هستیم
کتابشناسی – فهرست کتب
- کشف پیدایش . سی‌چ کانگ و اتل نلسون 1979
- پیدایش و راز کنفوسیوس نتوانست حل شود . اتل نلسون و ریچارد برادبری 1994?