پرش به محتوا

طبق آنچه در کتاب تورات نوشته شده است، می توانیم نتیجه بگیریم که موسی از آمدن عیسی مسیح خبر داشت. پیامبرانی که پس از موسی آمدند، نقشه ی خدا را به مردم توضیح دادند تا آنها بهتر این موضوع را درک کنند. داوود نبی، همیشه از خداوند الهام می گرفت؛ او در فصل دوم کتاب مزامیر، در مورد آمدن مسیح مطالبی را نوشت. این حادثه، تقریبا 1000 سال قبل از میلاد مسیح رخ داده است. با ادامه ی بررسی کتاب مزامیر، می بینیم که در فصل 22، داوود نبی در مورد کسی نبوت می کند که دست ها و پاهایش “سوراخ” و عذاب های زیادی را متحمل شده است.  در ادامه، او در مورد “کشته شدن آن شخص” می نویسد و سپس از پیروزی بزرگی حرف می زند که بر زندگی ملل مختلف تاثیر خواهد گذاشت. آیا این نبوت ها در مورد عیسی مسیح و قربانی شدنش بر روی صلیب نیست؟ آیا این پیشگویی ها به رستاخیز مسیح اشاره نمی کند؟  بیایید دو سوره از قرآن را با هم مطالعه کنیم، تا دیدگاه آن را نیز در مورد این آیات کتاب مزامیر بدانیم.

پیشگویی های فصل 22 کتاب مزامیر

در اینجا، شما می توانید فصل 22 کتاب مزامیر را مطالعه کنید. جدول زیر، فصل 22 را با مصلوب شدن عیسی مسیح مقایسه می کند. شاگردان او نوشته های زیادی در رابطه با مصلوب شدنش در کتاب مقدس دارند. برای بهتر درک کردن این مسئله، در زیر شباهت ها را با رنگهای یکسان نشان داده ایم.

قسمت هاییی از انجیل که راجع به مصلوب شدن عیسی استفصل 22 از کتاب مزامیر که 1000 سال قبل از میلاد مسیح نوشته شده بود
 “سرانجام از مسخره كردن او دست برداشتند و آن ردا را در آورده لباس خودش را به او پوشانیدند. آنگاه او را بردند تا مصلوب كنند. در سر راه با مردی قیروانی به نام شمعون روبه‌ رو شدند و او را مجبور كردند كه صلیب عیسی را حمل كند. وقتی به محلی به نام جلجتا یعنی جمجمه رسیدند، شراب آمیخته به داروی بیهوش كننده به او دادند، امّا وقتی آن را چشید نخواست بنوشد. آنها او را به صلیب میخكوب كردند. آنگاه لباسهایش را به قید قرعه میان خود تقسیم نمودند و برای پاسداری در آنجا نشستند. جرم او را بر لوحی به این شرح نوشتند: «این است عیسی، پادشاه یهود» و بر بالای سرش نصب كردند. دو راهزن را نیز با او مصلوب كردند، یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ او. کسانیکه از آنجا می‌گذشتند سرهای خود را می‌جنبانیدند و با دشنام به او می‌گفتند: «تو كه می‌خواستی معبد بزرگ را خراب کنی و آن را در سه روز از نو بسازی، اگر واقعاً پسر خدا هستی از صلیب پایین بیا و خودت را نجات بده.» همچنین سران كاهنان و علما و مشایخ یهود او را مسخره كرده، می‌گفتند: «او دیگران را نجات می‌داد، امّا نمی‌تواند خودش را نجات دهد. اگر پادشاه اسرائیل است، حالا از صلیب پایین بیاید و ما به او ایمان خواهیم آورد. او به خدا توکّل داشت و می‌گفت كه فرزند خداست، پس اگر خدا را دوست داشته باشد او را آزاد می‌سازد.» حتّی راهزنانی هم كه با او مصلوب شده بودند، همین‌طور به او توهین می‌کردند. از ظهر تا ساعت سه بعد از ظهر تاریكی تمام زمین را فراگرفت. نزدیک ساعت سه عیسی با صدای بلند فریاد كرد: «ایلی، ایلی، لما سبقتنی؟» یعنی «خدای من، خدای من، چرا مرا ترک كردی؟» بعضی از کسانی‌که آنجا ایستاده بودند این را شنیده گفتند: «الیاس را می‌خواند.» یکی از آنان فوراً دوید و اسفنجی را آورده، در شراب تُرشیده فرو برد و بر نوک چوبی قرار داده، جلوی دهان عیسی برد.”

(انجیل متی، 48-31: 27)

——————————————————————

“سربازان عیسی را به داخل محوطهٔ كاخ فرمانداری بردند و تمام گروهان را جمع كردند. آنها ردای ارغوانی را به او پوشانیدند و تاجی از خار بافته و روی سرش گذاشتند و به او ادای احترام كرده می‌گفتند: «سلام، ای پادشاه یهود.» و با چوب بر سرش می‌زدند و به رویش آب دهان می‌انداختند. بعد پیش او زانو زده و تعظیم می‌کردند. وقتی مسخرگی‌ها تمام شد، آنها لباس ارغوانی را از تنش درآورده و لباسهای خودش را به او پوشانیدند و او را بیرون بردند تا مصلوب كنند.”…عیسی فریاد بلندی كشید و جان داد.”  (مرقس 37، 20-16: 15)

————————————————————

“امّا وقتی پیش عیسی آمدند، دیدند كه او مرده است و از این رو ساقهای او را نشكستند. امّا یکی از سربازان نیزه‌ای به پهلوی او فرو كرد و خون و آب از بدنش جاری شد.”

(یوحنا 19:34)

” پس وقتیکه سایر شاگردان به او گفتند: «ما خداوند را دیده‌ایم.» او گفت: «من تا جای میخها را در دستش نبینم و تا انگشت خود را در جای میخها و دستم را در پهلویش نگذارم باور نخواهم كرد.»”   (یوحنا 20:25)

” پس از اینكه سربازان عیسی را به صلیب میخكوب كردند، لباسهای او را برداشتند و چهار قسمت كردند و هر یک از سربازان یک قسمت از آن را برداشت ولی پیراهن او كه درز نداشت و از بالا تا پایین یک‌ پارچه بافته شده بود، باقی ماند. پس آنها به یكدیگر گفتند:«آن را پاره نكنیم، بیایید روی آن قرعه بیندازیم و ببینیم به چه كسی می‌رسد.» به این ترتیب كلام خدا كه می‌فرماید: «لباسهای مرا در میان خود تقسیم كردند و بر ردایم قرعه افكندند.» به حقیقت پیوست و سربازان همین كار را كردند.”     (انجیل یوحنا 24-23: 19)

 

 

 

 

۱   خدای من، خدای من! چرا مرا ترک کردی؟ چرا از من دور هستی و کمکم نمی‌کنی و به فریادم نمی‌رسی؟

۲   آه، ای خدای من، روزها التماس می‌کنم و تو جواب نمی‌دهی، شبها ناله و زاری می‌کنم و آرام ندارم.

۳   امّا تو به عنوان تنها قدّوس، بر تخت سلطنت نشسته‌ ای و بنی‌اسرائیل تو را ستایش می‌کنند.

۴   نیاکان ما بر تو توکّل کردند، آنها توکّل نمودند و تو آنها را نجات دادی.

۵   به حضور تو زاری نمودند و رهایی یافتند. به تو پناه آوردند و ناامید نشدند.

۶   امّا من کِرم هستم، نه انسان.نزد همه‌ کس خوار و خفیف شده‌ام.

۷   هر که مرا می‌بیند مسخره‌ام می‌کند، آنها سر خود را می‌جنبانند.

۸   و می‌گویند: «تو به خداوند توکّل کردی، چرا او تو را نجات نمی‌دهد؟ اگر خداوند تو را دوست دارد، چرا به تو کمک نمی‌کند.»

۹   تو بودی که مرا از رحم مادر به دنیا آوردی و در آغوش او از من مراقبت نمودی.

۱۰   از همان روز تولّدم، تو خدای من بوده‌ای و من به تو توکّل نموده‌ام.

۱۱   از من دور مشو، زیرا مشکلات نزدیک است و کسی نیست که به من کمک کند.

۱۲   دشمنان بسیاری همچون گاوانِ نرِ سرزمینِ باشان، مرا احاطه کرده‌اند،

۱۳   و مانند شیرانِ درّنده و غرّان دهان خود را برای من بازکرده‌اند.

۱۴   قوّت من از من بیرون رفته، همچون آبی که برروی زمین ریخته باشد، بند‌بند استخوانهایم از هم جدا شده و دلم مانند موم در سینه‌ ام آب شده است.

۱۵   گلویم همچون سفال خشک شده و زبانم به سقف دهانم چسبیده است و تو مرا بر روی خاک، در حال مرگ رها کرده‌ای.

۱۶   دشمنان، یعنی این گروه شریر،مانند سگ، دور مرا گرفته‌اند و دستها و پاهای مرا سوراخ کرده‌اند.

۱۷   استخوانهایم از لاغری شمرده می‌شوند. دشمنانم به من خیره شده‌اند.

۱۸   لباسهایم را بین خود تقسیم می‌کنند و بر ردای من قرعه می‌اندازند.

 

 

 

کتاب انجیل، توسط کسانی نوشته شده است که مرگ عیسی را بر روی صلیب با چشم خود دیده اند. فصل 22 کتاب مزامیر، تمامی احساسات و تفکرات انسانی را بیان می کند که به صلیب کشیده شده است یعنی به جای او، آنها را به ما نشان می دهد. چگونه می توان شباهت های موجود بین فصل 22 کتاب مزامیر و مصلوب شدن عیسی مسیح را توضیح داد؟  آیا همه ی اینها یک تصادف است؟ آیا قرعه انداختن و تقسیم لباس هایش توسط سربازان نیز تصادف بود؟  کتاب مزامیر سال ها قبل از تولد مسیح نوشته شده است؛ فصل 22 آن نیز، زمانی نوشته شده است که مجازاتی مانند اعدام هنوز وجود نداشت. با این حال تقریبا تمامی جزئیاتی که بر سر عیسی مسیح آمد را از قبل پیشگویی کرده است. در انجیل یوحنا، نوشته شده که ” پهلوی او را سوراخ می کنند و از آن آب و خون بیرون می ریزد”؛ این نشان دهنده تجمع مایع در اطراف قلب است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که دلیل مرگ عیسی مسیح، ترکیدن قلبش است. در فصل 22 کتاب مزامیر، این موضوع اینطور تصور شده است: “۱۴   قوّت من از من بیرون رفته، همچون آبی که بر روی زمین ریخته باشد، بند‌بند استخوانهایم از هم جدا شده و دلم مانند موم در سینه‌ ام آب شده است.”. در این فصل، عبارت “سوراخ شده”، در اصل در زبان عبری به معنای ” مثل شیر” است؛ به عبارت دیگر، هنگامی که پاها و دست هایش را سوراخ کردند، عذابی که او متحمل شد برابر بود با درد زخم و جراحاتی که یک شیر می توانست در او ایجاد کند.

بی ایمانان این شباهت ها را اینگونه تفسیر می کنند: شاگردان و شاهدانی که انجیل را نوشتند، تمامی حادثه هایی که بر سر عیسی آمد را از خود در آوردند؛ به عبارتی دیگر، آنها این شباهت ها را بین فصل 22 کتاب مزامیر و مرگ عیسی مسیح به وجود آوردند. آیا می توان دلیل این شباهت ها را توضیح داد؟

فصل 22 کتاب مزامیر و حقیقت عیسی مسیح

باید توجه داشته باشیم که فصل 22 کتاب مزامیر با 18 آیه تمام نمی شود، بلکه ادامه یافته و درمورد پیروزی بزرگ نیز توضیحاتی می دهد.

” فقیران هر قدر که بخواهند، خواهند خورد و سیر خواهند شد،جویندگان خداوند، خدا شما را همیشه کامیاب سازد. مردم سراسر جهان، خداوند را به یاد خواهند آورد و همهٔ اقوام عالم به سوی وی خواهند آمد و او را پرستش خواهند کرد. خداوند پادشاه استو بر همهٔ ملتّها فرمانروایی خواهد کرد. همهٔ متکبّران جهان در پیشگاه او تعظیم خواهند کرد،تمام انسانهای فانی در مقابل او سجده خواهند نمود. آیندگان، خداوند را خواهند پرستید؛ مردم دربارهٔ خداوند برای نسلهای آینده تعریف خواهند کرد.آنهایی که هنوز متولّد نشده‌اند، خواهند شنید که خداوند قوم خود را نجات داده است.”       مزامیر 31-26: 22

با توجه به آیات بالا، متوجه می شویم که به مرگ آن شخص اشاره ای نمی شود؛ فقط در اوایل این فصل، ما می توانیم جملاتی را راجع به مرگ بخوانیم. در آیه ی 30، داوود نبی در مورد تاثیر مرگ آن شخص بر زندگی انسان های دیگر و نسل های بعدی می نویسد. در این قسمت، می توانیم نتیجه بگیریم واژه ی “نسل های بعدی” به ما اشاره می کند. آیه ی 27 نیز، خدمت کردن نسل های بعدی به این شخص را یادآور می شود و این نسل جدید که متشکل از ملت های مختلف است، این شخص را پرستش کرده، در حضورش سجده خواهند کرد.

در آیه ی 29 می نویسد که تمامی انسان های فانی در مقابل او سجده خواهند کرد؛ توجه کنید این به ما مربوط می شود. زیرا که ما نیز فانی هستیم و بالاخره روزی خواهیم مرد. صلاحیت این شخص، حتی برای کسانی که شاهد مرگ او نبودند، قابل فهم خواهد بود.

بنابراین، می توان نتیجه گرفت دیدگاه بی ایمانان در مورد نویسندگان انجیل، بی اساس است. نبوتی که در فصل 22 کتاب مزامیر شده است، به نسل بعدی یعنی ما هم مرتبط می شود. نویسندگان کتاب انجیل نمی توانستند برای تاثیر گذاری بیشتر  کتاب تا دوران ما، رویداد ها را جعل کنند و مرگ عیسی مسیح را به همان اندازه مؤثر واقع کنند که امروز است.

قرآن- قبل ازهمه چیز به داوود نبی از طرف خدا دانش و حکمت داده شد

در قرآن، در سوره های النمل و سبا به این اشاره می شود که از طرف خدا لطف، دانش و حکمت به داوود نبی اعطاء شده است.

“و به راستى داوود را از جانب خويش مزيتى عطا كرديم [و گفتيم] اى كوهها با او [در تسبيح خدا] همصدا شويد و اى پرندگان [هماهنگى كنيد] و آهن را براى او نرم گردانيديم.”

سوره ی سبا، آیه ی 10

“و به راستى به داوود و سليمان دانشى عطا كرديم و آن دو گفتند ستايش خدايى را كه ما را بر بسيارى از بندگان باايمانش برترى داده است.”

سوره ی النمل، آیه ی 15

همانطور خواندیم، خداوند به داوود نبی دانش و فیض داد تا بتواند به کمک آنها در مورد آینده پیشگویی کند. داوود نبی به واسطه ی این نعمت ها، توانست در مضمون خداوند سرود های شکرگذاری بسراید و بنویسد؛ مانند فصل 22 کتاب مزامیر.

حال بیایید با هم به سوالی که در سوره ی الواقعه مطرح شده است، نظری بیاندازیم:

“پس چرا آنگاه كه [جان شما] به گلو مى ‏رسد و در آن هنگام خود نظاره گريد و ما به آن [محتضر] از شما نزديكتريم ولى نمى ‏بينيد پس چرا اگر شما بى ‏جزا مى‏ مانيد [و حساب و كتابى در كار نيست]. اگر راست مى‏ گوييد [روح] را برنمى‏ گردانيد.”

سوره ی الواقعه، آیه ی 83 تا 87

چه کسی می تواند مرده ای را زنده کند و جان از دست رفته را دوباره به او بازگرداند؟ آیات بالا به این دلیل ذکر شد تا کار خدا از کار انسان جدا شود. سوره ی الواقعه، آنچه که در فصل 22 کتاب مزامیر نوشته شده است را توصیف و در مورد عیسی مسیح نبوت می کند.

هیچ کس نمی توانست بهتر از فصل 22 کتاب مزامیر، مرگ مسیح بر روی صلیب و تاثیر و نتیجه ی آن را  پیشگویی کند. فقط داوود نبی، مردی که 1000 سال پیش از مسیح زندگی کرده بود، توانست ابن نبوت ها را اینگونه برای نسل های بعد از خود شرح دهد. این پیشگویی ها، دلیلی است برای اینکه ما به این نتیجه برسیم: قربانی شدن عیسی مسیح بر روی صلیب، از اهداف از قبل تعیین شده ی خدا بوده است.

پیامبران دیگر نیز، در مورد عیسی مسیح نبوت می کنند

همانطور که دیدیم، کتاب تورات با شرح وقایعی شروع می شود که برعکس رخداد هایی است که در آخرین هفته از زندگی عیسی مسیح اتفاق افتاد. پیامبرانی که پس از داود نبی زندگی کردند، اطلاعات بیشتری در مورد مرگ و رستاخیز عیسی مسیح ارائه دادند. جدول زیر، خلاصه ی آنچه را که بررسی کردیم، جمع بندی کرده است.

سخنان و نبوت های  پیامبراناین سخن و نبوت، چگونه آمدن مسیح را به ما توضیح و در فهم آن ما را یاری می دهد
او از باکره ای متولد می شوداشعیای نبی درسال 700 قبل از میلاد گفته بود: “باکره ای حامله شده، پسری به دنیا خواهد آورد و این پسر زندگی پاکی خواهد داشت.” فقط یک زندگی کامل را می تواند به عنوان قربانی، تقدیم کرد. تولد عیسی مسیح تمامی شرایط این پیشگویی را داشت. وقتی او به دنیا آمد این پیشگویی ها نیز به حقیقت پیوست. او زندگی تمیز و پاکی داشت.

 

کسی که قرار است در آینده بیاید، “شاخه” از نسل داوود است. او کسی است که تمامی گناهان را به دوش خواهد کشید اشعیاء، ارمیا و زكریای نبی نبوت های زیادی راجع به مسیح کردند. زکریای نبی، 500 سال قبل از عیسی مسیح، گفته بود که نام او “عیسی” خواهد بود. او همچنین از روزی حرف زده بود که در آن روز “تمامی گناهان انسان پاک خواهد شد”. همانطور که خواندیم، عیسی مسیح به خاطر تمامی گناهان به صلیب کشیده و قربانی شد. همه ی اینها در یک روز انجام شد.
دانیال نبی و زمان و تاریخ آمدن مسیحدانیال نبی در سال 480 قبل میلاد، زمان آمدن دقیق عیسی را پیشگویی کرده بود، که این نیز به وقوع پیوست.
دانیال نبی در مورد “مرگ مسیح” نیز پیشگویی کرده بوددانیال نبی، نوشته بود که دلیل آمدن مسیح، مردن خواهد بود. این موضوع به مرگ عیسی، اشاره دارد.
اشعیای نبی در مورد مرگ و رستاخیز مسیح نبوت کرده بوداشعیای نبی درباره ی جزئیات مرگ مسیح پیشگویی کرده بود. همچنین در مورد رستاخیز مسیح نیز نوشته بود. وقتی عیسی مسیح مصلوب و بعد از سه روز زنده شد، تمامی این سخنان و نبوت ها به حقیقت پیوست. این نبوت های اشعیای نبی، 700 سال قبل از میلاد گفته شده بود و علامت بزرگی است که به هدف با شکوه خداوند اشاره می کنند.
یونس نبی و مرگ عیسی مسیحهنگامی که ماهی بزرگی، یونس نبی را بلعید، زندگی در شکم ماهی به مانند زندگی در قبر بود. این خیلی به واقعه ی مرگ عیسی مسیح شباهت دارد.
زکریای نبی و نبوت درباره ی آزادی زندانیانی که حکمشان مرگ بودزکریای نبی نیز در مورد عیسی، پیشگویی هایی کرده است: “او کسانی را که به مرگ محکوم شده اند را، آزاد خواهد کرد. می بینیم عیسی مسیح این ماموریت را با مصلوب شدن به انجام رساند.

این پیامبران در دوران های مختلف از تاریخ، در شرایط های متفاوت و در کشور های مختلف زندگی می کردند؛ با این حال، می بینیم که تمامی پیشگویی های آنان به مرگ و رستاخیز عیسی مسیح ختم می شود. همه ی آنها در مورد این پیروزی بزرگ عیسی مسیح نبوت کرده اند. تمامی این پیشگوییی ها نیز، جزئی از برنامه ی خداوند بوده است. به این دلیل، پطرس که رهبر حواریون بود، به کسانی که او را گوش می دادند چنین گفت:

“ولی خدا به این طریق به آن پیشگویی‌هایی كه مدّتها پیش به وسیلهٔ جمیع انبیا فرموده بود كه مسیح او می‌آید تا رنج و آزار ببیند، تحقّق بخشید.”

اعمال رسولان 3:18

و چنین ادامه داد:

” پس توبه كنید و به سوی خدا بازگشت نمایید تا گناهان شما آمرزیده شود.”

اعمال رسولان 3:19

در اینجا یک نعمت برای ما وجود دارد: گناهان ما می توانند برای همیشه پاک شوند. در اینجا با جزئیات بیشتری به این موضوع خواهیم پرداخت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *