خداوند به موسی و هارون گفت: 2 «این شرط قانونی است که خداوند به آن دستور داده است: به بنی اسرائیل بگویید که برای شما یک تلیسه قرمز بدون نقص و لکه بیاورند و این هیچ وقت زیر یوغ نبوده است. 3 آن را به الیازار کشیش بده. قرار است به بیرون اردوگاه برده شود و در حضور او ذبح شود. 4 سپس الیازار كاهن مقداری از خون آن را بر روی انگشت خود گرفته و هفت بار آن را به طرف جلوی چادر جلسه بپاشد. 5 در حالی که او تماشا می کند ، تلیسه باید سوزانده شود – پوست ، گوشت ، خون و روده آن. 6 كاهن باید مقداری چوب سرو ، زوفا و پشم قرمز را برداشته و بر روی تلیسه در حال سوختن بیندازد. 7 پس از آن ، كاهن باید لباس های خود را بشوید و خود را با آب غسل دهد. سپس ممکن است به اردوگاه بیاید ، اما از نظر مراسم تا عصر ناپاک خواهد بود. 8 مردی که آن را می سوزاند باید لباس خود را بشوید و با آب غسل کند و او نیز تا عصر ناپاک خواهد بود.
9 «مردی كه پاك باشد ، باید خاکستر تلیسه را جمع كرده و در یك محل تمیز و تمیز بیرون اردوگاه قرار دهد. آنها باید توسط جامعه بنی اسرائیل نگهداری شوند تا در آب پاکسازی استفاده شوند. این برای تطهیر از گناه است. 10 مردی که خاکستر تلیسه را جمع می کند نیز باید لباس خود را بشوید و او نیز تا عصر نجس خواهد شد. این یک دستور پایدار خواهد بود هم برای بنی اسرائیل و هم برای بیگانگان ساکن در میان آنها.
11 «هر كه جسد انسانی را لمس كند ، هفت روز نجس خواهد بود. 12 آنها باید خود را با آب در روز سوم و روز هفتم تصفیه كنند. سپس آنها تمیز خواهند شد اما اگر در روزهای سوم و هفتم خود را تطهیر نکنند ، پاک نخواهند شد. [ترجمه گوگل] اگر آنها پس از لمس یک جسد انسانی نتوانند خود را پاک کنند ، خیمه خداوند را نجس می کنند آنها باید از اسرائیل جدا شوند. از آنجا که آب پاک کننده بر روی آنها پاشیده نشده است ، آنها نجس هستند. ناپاکی آنها بر آنها باقی مانده است.
14 «این قانونی است كه هنگام مرگ شخص در چادر اعمال می شود: هر كسی كه وارد چادر شود و هر كس در آن باشد به مدت هفت روز نجس خواهد شد ، 15 و هر ظرف باز بدون درپوش آن نجس خواهد بود.
16 “هر کسی که در فضای باز باشد کسی را که با شمشیر کشته شده است یا کسی را که در اثر مرگ طبیعی از بین رفته است لمس کند یا کسی را که استخوان انسان یا قبر را لمس کند ، به مدت هفت روز نجس خواهد شد.
17 برای شخص ناپاک ، مقداری خاکستر از هدیه تطهیر سوختگی را درون ظرف قرار داده و روی آنها آب شیرین بریزید. 18 پس مردی كه از نظر تشریفات تمیز است ، مقداری زوفا می گیرد ، آن را در آب فرو می برد و چادر و تمام وسایل و مردمی را كه در آنجا بودند می پاشید. او همچنین باید کسی را که به استخوان انسان یا قبر دست زده است یا کشته شده یا کسی را که به علت مرگ طبیعی مرده است ، بپاشد. 19 مرد پاک باید روزهای سوم و هفتم افراد ناپاک را بپاشد و روز هفتم باید آنها را پاک کند. کسانی که در حال پاک شدن هستند باید لباس های خود را بشویند و با آب غسل دهند ، و آن عصر آنها تمیز می شوند. 20 اما اگر کسانی که نجس نیستند خود را تطهیر نکنند ، باید از جامعه جدا شوند ، زیرا آنها حرم خداوند را نجس کرده اند. آب تمیز کردن روی آنها پاشیده نشده و آنها نجس هستند. 21 این یک دستور پایدار برای آنها است.
“کسی که آب تمیزکاری می پاشد ، باید لباس خود را بشوید و هر کسی که آب تمیز کردن را لمس کند ، تا عصر نجس خواهد شد. 22 هر آنچه كه شخص ناپاك دست بزند ناپاك مي شود و هر كه آن را لمس كند تا عصر ناپاك مي شود. “
From Books
و خداوند موسی را بعد از مردن دو پسر هارون، وقتی كه نزد خداوند آمدند و مردند خطاب كرده، گفت:
2 «پس خداوند به موسی گفت: برادر خود هارون را بگو كه به قدس درون حجاب پیش كرسی رحمت كه بر تابوت است همه وقت داخل نشود، مبادا بمیرد، زیرا كه در ابر بر كرسی رحمت ظاهر خواهم شد.
3 و با این چیزها هارون داخل قدس بشود، با گوساله‌ای برای قربانی گناه، و قوچی برای قربانی سوختنی.
4 و پیراهن كتان مقدس را بپوشد، و زیر جامۀ كتان بر بدنش باشد، و به كمربند كتان بسته شود، و به عمامۀ كتان معمم باشد. اینها رخت مقدس است. پس بدن خود را به آب غسل داده، آنها را بپوشد.
5 و از جماعت بنی‌اسرائیل دو بز نرینه برای قربانی گناه، و یك قوچ برای قربانی سوختنی بگیرد.
6 و هارون گوسالۀ قربانی گناه را كه برای خود اوست بگذراند، و برای خود و اهل خانۀ خود كفاره نماید.
7 و دو بز را بگیرد و آنها را به حضور خداوند به در خیمه اجتماع حاضر سازد.
8 و هارون بر آن دو بز قرعه اندازد، یك قرعه برای خداوند و یك قرعه برای عزازیل.
9 و هارون بزی را كه قرعه برای خداوند بر آن برآمد نزدیك بیاورد، و بجهت قربانی گناه بگذراند.
10 و بزی كه قرعه برای عزازیل بر آن برآمد به حضور خداوند زنده حاضر شود، و بر آن كفاره نماید و آن را برای عزازیل به صحرا بفرستد.
11 « و هارون گاو قربانی گناه را كه برای خود اوست نزدیك بیاورد، و برای خود و اهل خانه خود كفاره نماید، و گاو قربانی گناه را كه برای خود اوست ذبح كند.
12 و مجمری پر از زغال آتش از روی مذبح كه به حضور خداوند است و دو مشت پر از بخور معطر كوبیده شده برداشته، به اندرون حجاب بیاورد.
13 و بخور را بر آتش به حضور خداوند بنهد تا ابر بخور كرسی رحمت را كه بر تابوت شهادت است بپوشاند، مبادا بمیرد.
14 و از خون گاو گرفته، بر كرسی رحمت به انگشت خود به طرف مشرق بپاشد، و قدری از خون را پیش روی كرسی رحمت هفت مرتبه بپاشد.
15 پس بز قربانی گناه را كه برای قوم است ذبح نماید، و خونش را به اندرون حجاب بیاورد، وبا خونش چنانكه با خون گاو عمل كرده بود عمل كند، و آن را بر كرسی رحمت و پیش روی كرسی رحمت بپاشد.
16 و برای قدس كفاره نماید به سبب نجاسات بنی‌اسرائیل، و به سبب تقصیرهای ایشان با تمامی گناهان ایشان، و برای خیمه اجتماع كه با ایشان در میان نجاسات ایشان ساكن است، همچنین بكند.
17 و هیچكس در خیمه اجتماع نباشد، و از وقتی كه برای كردن كفاره داخل قدس بشود تا وقتی كه بیرون آید،پس برای خود و برای اهل خانۀ خود و برای تمامی جماعت اسرائیل كفاره خواهد كرد.
18 پس نزد مذبح كه به حضور خداوند است بیرون آید، و برای آن كفاره نماید، و از خون گاو و از خون بز گرفته، آن را بر شاخه‌های مذبح به هر طرف بپاشد.
19 و قدری از خون را به انگشت خود هفت مرتبه بر آن بپاشد و آن را تطهیر كند، و آن را از نجاسات بنی‌اسرائیل تقدیس نماید.
20 « و چون از كفاره نمودن برای قدس و برای خیمه اجتماع و برای مذبح فارغ شود، آنگاه بز زنده را نزدیك بیاورد.
21 و هارون دو دست خود را بر سر بز زنده بنهد، و همۀ خطایای بنی‌اسرائیل و همۀ تقصیرهای ایشان را با همۀ گناهان ایشان اعتراف نماید، و آنها را بر سر بز بگذارد و آن را به دست شخص حاضر به صحرا بفرستد.
22 و بز همۀ گناهان ایشان را به زمین ویران بر خود خواهد برد. پس بز را به صحرا رها كند.
23 و هارون به خیمه اجتماع داخل شود، و رخت كتان را كه در وقت داخل شدن به قدس پوشیده بود بیرون كرده، آنها را در آنجا بگذارد.
24 و بدن خود را در جای مقدس به آب غسل دهد، و رخت خود را پوشیده، بیرون آید، و قربانی سوختنی خود و قربانی سوختنی قوم را بگذراند، و برای خود و برای قوم كفاره نماید.
25 و پیه قربانی گناه را بر مذبح بسوزاند.
26 و آنكه بز را برای عزازیل رها كرد رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد، و بعد از آن به لشكرگاه داخل شود.
27 و گاو قربانی گناه و بز قربانی گناه را كه خون آنها به قدس برای كردن كفاره آورده شد، بیرون لشكرگاه برده شود، و پوست و گوشت‌و سِرگین آنها را به آتش بسوزانند.
28 و آنكه آنها را سوزانید رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد، و بعد از آن به لشكرگاه داخل شود.
29 « و این برای شما فریضۀ دائمی باشد، كه در روز دهم از ماه هفتم جانهای خود را ذلیل سازید، و هیچ كار مكنید، خواه متوطن خواه غریبی كه در میان شما مأوا گزیده باشد.
30 زیرا كه در آن روز كفاره برای تطهیر شما كرده خواهد شد، و از جمیع گناهان خود به حضور خداوند طاهر خواهید شد.
31 این سَبَّت آرامی برای شماست، پس جانهای خود را ذلیل سازید. این است فریضۀ دائمی.
32 و كاهنی كه مسح شده، و تخصیص شده باشد، تا در جای پدر خود كهانت نماید كفاره را بنماید. و رختهای كتان یعنی رختهای مقدس را بپوشد.
33 و برای قدس مقدس كفاره نماید، و برای خیمۀ اجتماع و مذبح كفاره نماید، و برای كهنه و تمامی جماعت قوم كفاره نماید.
34 و این برای شما فریضۀ دائمی خواهد بود تا برای بنی‌اسرائیل از تمامی گناهان ایشان یك مرتبه هر سال كفاره شود.« پس چنانكه خداوند موسی را امر فرمود، همچنان بعمل آورد
و (به یاد آورید) هنگامی را که موسی به قوم خود گفت: «خداوند به شما دستور می‌دهد ماده‌گاوی را ذبح کنید (و قطعه‌ای از بدن آن را به مقتولی که قاتل او شناخته نشده بزنید، تا زنده شود و قاتل خویش را معرفی کند؛ و غوغا خاموش گردد.)» گفتند: «آیا ما را مسخره می‌کنی؟» (موسی) گفت: «به خدا پناه می‌برم از اینکه از جاهلان باشم!»
گفتند: «(پس) از خدای خود بخواه که برای ما روشن کند این ماده‌گاو چگونه ماده‌گاوی باشد؟» گفت: خداوند می‌فرماید: «ماده‌گاوی است که نه پیر و از کار افتاده باشد، و نه بکر و جوان؛ بلکه میان این دو باشد. آنچه به شما دستور داده شده، (هر چه زودتر) انجام دهید.»گفتند: «از پروردگار خود بخواه که برای ما روشن سازد رنگ آن چگونه باشد؟ «گفت: خداوند می‌گوید: «گاوی باشد زرد یکدست، که رنگ آن، بینندگان را شاد و مسرور سازد.»گفتند: «از خدایت بخواه برای ما روشن کند که چگونه گاوی باید باشد؟ زیرا این گاو برای ما مبهم شده! و اگر خدا بخواهد ما هدایت خواهیم شد!»گفت: خداوند می‌فرماید: «گاوی باشد که نه برای شخم زدن رام شده؛ و نه برای زراعت آبکشی کند؛ از هر عیبی برکنار باشد، و حتی هیچ‌گونه رنگ دیگری در آن نباشد.» گفتند: «الان حق مطلب را آوردی!» سپس (چنان گاوی را پیدا کردند و) آن را سر بریدند؛ ولی مایل نبودند این کار را انجام دهند.و (به یاد آورید) هنگامی را که فردی را به قتل رساندید؛ سپس درباره (قاتل) او به نزاع پرداختید؛ و خداوند آنچه را مخفی می‌داشتید، آشکار می‌سازد.
سپس گفتیم: «قسمتی از گاو را به مقتول بزنید! (تا زنده شود، و قاتل را معرفی کند.) خداوند این‌گونه مردگان را زنده می‌کند؛ و آیات خود را به شما نشان می‌دهد؛ شاید اندیشه کنید